Türk toplumunda asırlarca varlık göstermiş olan Kamlar, İslamiyet sonrasında da etkisini sürdürmüştür. 14. yy’da ‘Babalar’ diye anılan dervişler, kamların devamı niteliğindedir.
1404’te Timur’un yanına giden Kastilya elçisi Klaviyo, Deli Baba denilen bir köydeki dervişler hakkında şunları yazmıştır:
“Hastalar buraya naklolunuyor ve dervişlerin nefesiyle şifa buluyorlar. Bu dervişlerin reisi evliya tanınıyor ve köyün hakimi… Dervişler sakallarını ve saçlarını traş ediyor, yaz kış sırtlarında eski bir aba ile yollardan geçiyor, ellerindeki sazlarını çalarak ilahiler okuyorlar. Bunlara ait tekkenin kapısında bugün de bir püskül ve ay şeklinde bir resim görülüyor. Altlarında geyik, keçi, koyun boynuzlarından bir sıra dizilmiş. Her dervişin kapısı üzerinde böyle bir işaret var.”
Kaynakça;
Şerafettin Turan, Türk Kültür Tarihi, s.128
