Ankara Savaşı Öncesi Siyasi Durum
Türk tarihinin kırılma anlarından olan Emir Timur ile Yıldırım Bayezid arasında geçen Ankara Savaşı, 28 Temmuz 1402 tarihinde gerçekleşmiştir. Osmanlı Sultanı Yıldırım Bayezid’in esir düşmesi ile sonuçlanan savaşın öncesinde Bayezid, yapmış olduğu birçok sefer ile beraber Anadolu’daki birçok Türk beyini tebaası haline getirmiş durumdadır. Böylece merkeziyetçi siyaset anlayışı ile beraber Anadolu’nun önemli yerlerinde hakimiyetini sağlamıştır.
Bu yerler arasında bulunan; Konya, Karaman, Niğde, Develi, Kayseri, Tokat ve Sivas önemli merkezlerdir. Aynı yıllarda Timur İmparatorluğu oldukça güçlü bir hale gelerek İran bölgesinde hakimiyetini sağlamıştır.
Tam bu yıllarda Emir Timur, İlhanlı Devleti’nden dolayı kendisini varis sayarak Anadolu toprakları üzerinde hak iddia eder ve böylece Yıldırım Bayezid ile Timur arasındaki hakimiyet mücadelesi başlamış olur. Bunun neticesinde Emir Timur ile Yıldırım Bayezid arasında gerçekleşen Ankara Savaşı, Anadolu’nun bütün siyasi coğrafyasını değiştirecektir.
Ankara Savaşının Nedenleri
Ankara Savaşı’nın en önemli nedeni bir tarafta Bayezid’in diğer tarafta ise Timur’un Anadolu hakimiyetini sağlama arzusudur.
Emir Timur’un saldırısından kaçan Sultan Ahmet Han ve Karakoyunlu Devleti’nin yöneticisi olan Kara Yusuf Osmanlı’ya sığınmıştır. Timur, Osmanlı’ya sığınan Ahmet Han ve Kara Yusuf’un iadesini ister fakat Sultan Bayezid kendisine sığınan beyleri Timur’a vermeye razı olmaz.
Böylece Timur ve Bayezid arasında tarihe geçen mektuplaşma evresi başlar. Giderek üslup ağırlaşır. Timur’la Bayezid arasında hakaretleşmeye varan mektuplar gidip gelir. Son ana kadar savaşa karşı olan ve mektuplarda sakin bir üslup kullanan Timur sonunda öfkelenir.
Bunun neticesinde Emir Timur, Sultan Bayezid’in zamanında ele geçirilen Şam, Halep ve Sivas’ı istila eder. Timur daha sonra Bağdat’a sefer düzenlemeye başlayınca Bayezid de buna karşılık vermek için Erzincan ve Kemah’ı istila eder. Bu aşamada Timur adeta bir savaş ilanı hükmünde elçi göndererek Bayezid’den hem Kemah’ı geri ister, hem de kendisine sığınmış olan beylerin iadesini talep eder. Böylece Tarihe “Ankara Savaşı” diye geçecek olan savaş için bütün zemin hazırlanmış olur.
Ankara Savaşı
Elçiyi reddeden Bayezid’in bu hareketine öfkelenen Emir Timur, 140 bini aşkın askerden oluşan bir ordu hazırlar. Son derece geniş tutulan orduda Hindistan’dan gelen filler ve birçok sultanlığın askeri de yer alır.
Dönem itibariyle Timur’un ordusu karşısında zayıf kalan Bayezid’in ordusu, Sırplardan da destek alınarak 85 bin askere kadar çıkartılır. Böylece Bayezid Ankara’da, Timur’un büyük ordusunu beklemeye başlar.
Bir savaş stratejisi olarak Timur, Tokat’a yönelince Bayezid zaten az olan ordusunun bir kısmını Tokat bölgesine yönlendirir. Böylece merkezde zayıflamış olan ordu, Bayezid‘in bir diğer emriyle Kayseri’ye göstermelik bir sefer düzenleyince iyice dağılmış olur.

Timur ise ordusunu hiç beklenmedik bir şekilde Kayseri üstünden Ankara’ya yönlendirir ve kenti kuşatır. Buna karşılık Bayezid, savunma için strateji geliştirmişken bir anda kendisini taarruz etmek zorunda bulur ve son derece sıcak bir mevsimde Ankara’ya ordusunu yürütür. Bunun üzerine Timur bir manevra daha yaparak ordusunu Çubuk Ovası’na çeker.
İki ordu 28 Temmuz sabahı karşı karşıya gelir. Yaklaşık 10 saat süren Ankara Savaşı, Osmanlı Devleti’nin yenilgisiyle son bulur. Kendisi için hazırlanmış olan kuşatmayı yaran Yıldırım Bayezid atından düşünce yakalanır. Osmanlı’nın mağlubiyeti ile sonuçlanan bu olayla birlikte Osmanlı Devleti için çok sıkıntılı geçecek olan “Fetret Devri / Dönemi” başlamış olur.